Bazi kult CR'in yeni sayisinin cikmasi Avrupa'da hala adeta yeni-beklenen bir sinema filminin vizyona girmesi ya da beklenen bir video oyunun satisa sunulmasi etkisi yapabiliyor (elbette daha kucuk capta) . En son Asterix albumu de (Asterix and the Chariot Race- Astérix et la Transitalique) oyle oldu; gecen ay gazetelerde haberler, yorumlar esliginde 20 dilde 5 milyon kopya ile satisa cikti.
Efsanevi yaraticilari Albert Uderzo & Rene Goscinny'den sonra (Uderzo'nun tek basina uretimleri dahil) uzun suredir Asterix okumamis biri olarak yeni yaratici kadronun albumune supheyle yaklastim. (Yuzlerce yazar-cizer eskiten Amerikan superherolarinin aksine yaratici kadronun degismesi BD'ler icin buyuk bir hadise) Halbuki bu yeni kadronun da ucuncu albumu aslinda;
Once cizer olarak Conrad'in cikardigi ise bakarsak tek kelimeyle inanilmaz, Uderzo gibi bir ustanin uslubunu bu kadar basarili bir sekilde devam ettirmek, ikonlasmis karakterleri bu kadar sadik bir sekilde yeniden kurgulamak, ayni dinamizmi, mizahi yakalayabilmek. Conrad belli ki cok isabetli bir secim/isim olmus.
Ferri'ye de yazar olarak bu albumde olumsuz birsey soylemek kolay degil; butun klasik Asterix gaglari (Obelix'in kizarmis domuz esprileri, Romali askerle atilan dayaklar, korsanlar, Roma'nin curumus burokrasisi, turlu etnisiteden tiplemeler, gercek hayattan isimlere/mekanlara yapilan gondermeler v.b) albume oldukca dengeli bir sekilde dagitilmis. Tum albumler icinde one cikacak bir hikaye degil belki ama Hanna Barbara'nin 'Wacky Races' animasyonlarini ya da Burt Reynold'in 'Cannonball Run' filmlerini hatirlatan eglenceli bir yol/yaris hiayesi.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder